262

دوست دارم تو اوج ناامیدی وقتی وایسادم بالای ی بلندی برای تموم کردن زندگیم، ی فالگیر بیاد دستامو بگیره و فالمو بگه

بگه قراره مدل ی کمپانی معروف باشی 

قراره اون گوشه از دنیا که میخوای ی اتاق برای تخلیه دردات باشه برات

قراره تو هشتاد سالگی با آرامش از دنیا بری

یا مثلا قراره بودنت خیلی چیزا رو عوض کنه تو زندگی 

نمیدونم فقط بگه قراره ی اتفاقایی بیفته

تا من برگردم خونه و هنوز امیدوار باشم به دو نخ سیگاری که قایم کردم زیر تختم..به تنها قرص آرام بخشی که تونستم بدون نسخه از داروخونه بگیرمش

برگردمو پتو رو بکشم تا خرخره زیر گلوم و ساعت رو تنظیم کنم رو اخرین عقربه ساعت که قراره خوابم تموم بشه 

تا دوباره سر وقت برسم بالای ی بلندی دیگه و منتظر ی فالگیر دیگه باشم که بهم بگه:

قراره ی اتفاقایی بیفته..

قراره زندگی از اینی که هست قشنگتر بشه